- πλεοχροϊσμός
- ο, Ν(κρυσταλλ.-φυσ.)η εκλεκτική απορρόφηση, από διαφόρους κρυστάλλους, φωτός που κραδαίνεται σε διαφορετικά επίπεδα.[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. pleochroism (< pleochroic «πλεοχροϊκός» + -ism)].
Dictionary of Greek. 2013.
πλεοχροϊσμός
Look at other dictionaries:
πολυχροϊσμός — και πολυχρωισμός, ο, Ν πλεοχροϊσμός. [ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. polychroism < πολυ * + χρο / χρω (< χρώς «χρώμα») + κατάλ. ism (πρβλ. ισμός*). Η λ. μαρτυρείται από το 1888 στον Αντ. Κορδέλλα] … Dictionary of Greek
διοψίδιος — Πυριτικό ορυκτό της ομάδας των μονοκλινικών πυροξένων. H χημική του σύσταση είναι CaMg (Si2O6). Η ονομασία του προέρχεται από τα αρχαία ελληνικά και σημαίνει δύο όψεις, επειδή το ορυκτό εμφανίζει διαφορετικά χρώματα ανάλογα με την πηγή φωτός που… … Dictionary of Greek
